Szczypiorek jest rośliną, którą od wielu lat, wykorzystujemy w produkcji smacznych, oraz zdrowych dań. Jest niskokaloryczny, bogaty w witaminy, poprawia odporność, a jego delikatny, czosnkowo-cebulowy smak, nada wyrazistego smaku wielu daniom, oraz pastom.
Choć szczypiorek często gości w naszych domach mało kto wie, że ta smaczna i zdrowa roślina, może występować również w w parkach, na polanach czy lasach, Dziki szczypiorek, najczęściej rośnie na stanowisku słonecznym, choć doskonale radzi sobie również w przypadku miejsc zacienionych, wilgotnych, gdzie przeważają drzewa liściaste. Przybiera on zbite kępy, a latem, przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, może wypuścić drobne, fioletowe kwiaty, łudząco przypominające kwiatostany czosnku. Dziki czosnek, występujący w lesie, jest rośliną wieloletnią, odporną na mróz, w dodatku szybko się rozrastającą. Charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi łodygami, które odróżniają go od szczypiorku uprawianego w ogrodzie czy donicy.
Dziki szczypiorek i jego właściwości.
Dziki szczypiorek, jest bogaty w witaminy A, K, C, B1, B2, B6. Jest również źródłem niacyny, kwasu pantotenowego, potasu, wapnia, fosforu, magnezu, sodu, żelaza cynku, miedzi, czy też selenu. Wykazuje działania bakteriobójcze i grzybobójcze, przeciwnowotworowe i moczopędne, poprawiając przy tym odporność. Jest smaczny i zdrowy, dlatego warto wprowadzić go do swojej diety.
Dziki szczypiorek, pojawia się już wczesną wiosną. Młode łodygi to intensywne, zielone, cienkie łodyżki, o charakterystycznym, cebulowo-czosnkowym zapachu. W przypadku braku mrozów, mogą pojawić się już w luty, i rosnąć aż do późnej jesieni. Rozmnaża się poprzez nasiona, uwalniające się z kwiatostanów, lub poprzez podział rośliny. Najczęściej, jest to przedzielenie cebulek, które są dość mocno zakorzenione. Tylko to, pozwala roślinie przetrwać mrozy, i wypuścić młode łodygi.
Warto wprowadzić dziki szczypiorek do diety, by nie tylko ją urozmaicić, ale również uzupełnić organizm, niezbędnymi witaminami oraz minerałami.